Sue the night

Melancholische folk en roots ontmoeten elkaar bij, Sue the night, opgenomen in de studio van Will Keeris. De laatste biedt doet zowel analoge als digitale opnames. De spoelen draaien, komt u maar!

Uniform - meisje - bibliotheek

Vandaag werd de bibliotheek bezocht door een schaars geklede dame. Voor een plek waar je normaal gesproken met je neus in een boek zit viel zij behoorlijk uit de toon. Toen ik enige tijd geleden in Bristol verbleef was men daar ook zo dun gekleed, weer of geen weer. In het centrum van Bristol was deze blootheid even uniform als de verplichte schoolkledij. Ik realiseerde me hoe sterk je interpretatie van iemands uiterlijk wordt beïnvloed door de omgeving. Het herinnerde aan snog, marry or avoid. 

digable planets

Deze foto's zijn geplaatst vanwege een albumhoes van digable planets en omdat sommige groenten zoveel weg hebben van een maanlandschap. Er is eigenlijk geen relatie met bovenstaande groep behalve dat zij hun roots niet zijn vergeten, de jazz sluimers en duikt regelmatig naar de oppervlakte. 'we be reading Marx where I am from, the kids be rockin' clarks where I am from..'

Noir

Toen de oude fabriek er nog stond, eigenlijk al een werkplaats voor creatievelingen, artistiek uitschot en bohemiens, heb ik er Milou gefotografeerd. Op de Academie waar ik toen op zat werd er een feest gehouden. Ik was gevraagd voor het ontwerp van de posters. Deze posters zijn uiteindelijk nooit gebruikt als promotie materiaal maar dit terzijde. Het thema van het feest was film noir. Nu moest ik bij film noir aan muzikanten en rokerige krochten denken maar beide had ik niet tot mijn beschikking. Een derde optie was: verleidelijke vrouwen met een sigaar en elegante jurk. De getroebleerde blik was een extra. 

Monkey Business

Vouwen en Kreukels

Nu het winter is schijnt de zon al vroeg in mijn kamer. Met een ongestreken kop kruip ik, met enige tegenzin, uit bed. Gisteravond ben ik opnieuw begonnen aan de strips van Little Nemo, over een jongetje dat nogal psychedelische dromen heeft. Sommige dromen hebben meer weg van nachtmerries, waarin al het bekende anders en dreigend wordt. In een van de verhalen liep Nemo samen met de prinses door een stad. Geleidelijk werd alles donkerder, de huizen kregen spillebenen en begonnen te dansen. De jongen in onderstaande tekening verwacht ook het ergste. Daar kunnen de twee voetgangers naast hem zich niet druk over maken. Zij hebben plooien gekregen van de ochtendzon.